Autobiografische verhalen

Prinses Nirgidma

Zij lachte mij toe en vroeg plagerig: "Spreekt u echt geen woord Mongools? Ik geloof er niets van. U weet zoveel over mijn volk! U doet mij sterk denken aan Henning Haslund." Dat was natuurlijk zo'n oosterse beleefdheid, en ik moest tot mijn spijt bekennen, dat ik die taal niet beheerste. Later zou ik van haar horen wie die Henning was. Haar Frans was prachtig, ze sprak ook goed Engels, Chinees en Russisch, zodat ik het niet kon nalaten haar te vragen of zij zelf nog wel haar Torgoet-Mongoolse taal sprak.

Lees meer…

Papoea’s in New York

In de herfst van 1961 was ik uit Parijs naar New-York gezonden voor de duur van de assemblée van de Verenigde Naties. De reden daarvoor was dat Nederland er een voorstel had te verdedigen waarvoor het personeel van de permanente missie moest worden uitgebreid. Al jaren verzette Den Haag zich tegen een overdracht van Nieuw Guinea aan Indonesië en nu kwam het met een geheel nieuw plan: …

Lees meer…

Hond in China

Sascha

Zoals de plastisch chirurgen in Rusland heden ten dage heel veel geld verdienen omdat de nieuwe rijken graag een fraaiere neus, oren of borsten willen hebben, zo raken de dierenartsen in de grote steden van China nu gefortuneerd doordat de schatrijke bovenlaag een nieuw status-symbool heeft ontdekt: het bezit van een of meer honden. Geld speelt geen rol wanneer het om hun voeding of medische verzorging gaat.

Lees meer…

Dood in Peking

Het Gezantshuis

Er werd op de deur van mijn werkkamer geklopt en de oude poortwachter Lao Wang, zijn ogen donkerdroevig, zijn dunne hangsnor licht trillend, kondigde plechtig de familieleden van de overleden chauffeur aan. Zes lange gestalten, in witte rouwgewaden gekleed, traden binnen, wierpen zich op de grond en sloegen met doffe dreunen hun voorhoofden tegen de parketvloer.

Lees meer…

Intermezzo in Aken

Het was de snelste en meest onverwachte overplaatsing die ik gedurende een kleine veertig jaar in de buitenlandse dienst heb meegemaakt. We hadden drie en een half jaar in China gezeten, ik had inmiddels een diplomatiek examen gedaan, en we hadden ondershands gehoord dat we naar Moskou zouden gaan. Niet zo onlogisch, als je Chinees en Russisch hebt gestudeerd.

Lees meer…

Het condoom

Door het zware geronk van vliegtuigen werd ik wakker. Het was zo’n oorverdovend geluid, dat ik opstond en naar het raam liep. Tot mijn ontzetting zag ik bommenwerpers met het Duitse oorlogskruis laag over de stad vliegen. De schoften. Een gevoel van verlamming, dat overging in een alles verterende woede maakte zich van mij meester. Het was 10 mei 1940 en ik was student in Leiden. Dit was oorlog!

Lees meer…